Niestety wiele osób błędnie uważa, iż zrzeczenie się dziedziczenia i odrzucenie spadku oznaczają to samo. Tymczasem mimo iż wywołują one podobny skutek, są to dwie różne instytucje prawne, które mogą zostać dokonane tylko w określonym przez przepisy czasie. Otóż odrzucenie spadku może nastąpić tylko po śmierci spadkodawcy. Polega ono na złożeniu jednostronnego oświadczenia woli przez spadkobiercę przed sądem albo notariuszem. Termin, w jakim można odrzucić spadek to 6 miesięcy od dnia, w którym dana osoba dowiedziała się o tytule swego powołania.
Dla spadkobiercy ustawowego będzie to z reguły dzień, w którym dowiedział się o śmierci spadkodawcy. Ponadto może to być np. dzień, w którym spadkobierca powołany w dalszej kolejności dowiedział się o odrzuceniu spadku przez osoby wyprzedzające go przy dziedziczeniu ustawowym, a także dzień, w którym dowiedział się o prawomocnym orzeczeniu o niegodności takich osób. Dla spadkobiercy testamentowego będzie to dzień, w którym dowiedział się o istnieniu i treści testamentu, po uprzedniej informacji o śmierci spadkodawcy. Termin jest zachowany, gdy przed jego upływem zostanie złożone oświadczenie w sądzie lub przed notariuszem. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z 20 lutego 1963 r., sygn. akt I CR 109/63, do zachowania terminu wystarczy wniesienie do sądu chociażby niewłaściwego, podpisanego przez spadkobiercę i zawierającego niezbędne dane oświadczenia o odrzuceniu spadku. Odrzucenie spadku powoduje, że spadkobierca traci prawa i obowiązki wchodzące w skład spadku ze skutkiem od dnia nabycia spadku i jest traktowany tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Odrzucając spadek nie ma możliwości wyznaczenia osób, na które ma przypaść w związku z tym spadek. Odrzucając spadek dopuszczamy do dziedziczenia w nasze miejsce automatycznie naszych spadkobierców- dzieci, małżonka itd. Albo nasza część przypada pozostałym współspadkobiercom.
Zrzec się spadku można tylko poprzeć zawarcie stosownej umowy ze spadkodawcą, tzn. za jego życia. Strony umawiają się, że dana osoba nie będzie dziedziczyła po spadkodawcy. W praktyce taka umowa jest zawierana wówczas, gdy np. rodzic za życia obdarował jedno dziecko znacznym majątkiem i pragnie, żeby po jego śmierci wyłącznie drugie dziecko odziedziczyło pozostały majątek. Umowa musi być sporządzona w formie aktu notarialnego. Zrzeczenie się dziedziczenia również powoduje, że spadkobiercę traktuje się tak jakby nie dożył otwarcia spadku. Niemniej jednak skutek ten rozciąga się również na jego zstępnych- dzieci i wnuki. Nie wstępują one tak jak w przypadku odrzucenia spadku w miejsce swojego rodzica, dziadka, który był pierwotnie uprawniony do spadku. Osoba, która zrzeka się dziedziczenia ustawowego traci także prawo do zachowku. Niemniej jednak nie traci ona prawa do dziedziczenia na podstawie testamentu. Zatem jeśli mimo zawartej umowy testator powoła taką osobę, jako spadkobiercę, wówczas ma ona oczywiście prawo do spadku.
